Nowa książka: „Korespondencja żołnierzy polskich internowanych w latach 1939–1945”

Wojciech Chwastowski i Marian Wawrzynkowski opublikowali monograficzne ujęcie problematyki korespondencji żołnierzy polskich internowanych w różnych krajach Europy podczas II wojny światowej (Korespondencja żołnierzy polskich internowanych w latach 1939–1945, Tarnów 2025, format 160×235 mm, 240 ss., 515 il., cena 90 zł).
Jak napisali sami Autorzy, celem ich „publikacji jest przybliżenie [...] tła historycznego internowania polskich żołnierzy w tym okresie, organizacji i warunków stosowania internowania w praktyce oraz realizacji jednego z podstawowych uregulowań konwencji haskich — prawa internowanych do utrzymywania korespondencyjnych kontaktów z rodzinami”.
Sporą trudność sprawił Autorom fakt, że wiele informacji podawanych we wcześniejszych publikacjach, rozproszonych w kilkudziesięciu artykułach w prasie filatelistycznej, było ze sobą niezgodne, a nawet sprzeczne. Te rozbieżności trzeba było w miarę możliwości rozwikłać.
Mocną stroną książki jest ogromna liczba ilustracji (ponad 500) prezentujących w większości dotąd nigdzie niepublikowane przykłady korespondencji internowanych i do internowanych. Tylko część z nich została skopiowana z wcześniejszych publikacji. Poza tym książka zawiera również mapy rozmieszczenia miejsc internowania, a także zdjęcia ukazujące życie internowanych żołnierzy.
Cała praca składa się z ośmiu numerowanych zasadniczych części (pomijając wstęp i zakończenie, omówienie konwencji dotyczących jeńców oraz spis używanych skrótów, słowniczek pojęć i bibliografię). Każda z nich dotyczy internowania w innym państwie (kolejno: w Rumunii, na Węgrzech, na Litwie, na Łotwie, w Estonii, Szwecji, Szwajcarii i w Hiszpanii). Prawie wszystkie te rozdziały zbudowane są w oparciu o ten sam schemat i składają się z czterech podrozdziałów: w pierwszym omówiono zawsze stosunki międzynarodowe między Polską a danym państwem, następnie przedstawiono obozy internowania i zasady korespondencji, po których następują przykłady korespondencji i uwagi końcowe. Jedynie w rozdziale poświęconym Szwajcarii wydzielono jeszcze dodatkowe podrozdziały poświęcone recepisom i przekazom pocztowym. O liczbie internowanych w danym kraju w pewnym stopniu informuje objętość poszczególnych rozdziałów — Szwajcarii poświęcono 74 strony, Węgrom 62 strony, a Estonii tylko jedną.
Zainteresowani mogą się skontaktować z autorami pod adresami mailowymi:


