SCHABL Mikołaj

MIKOŁAJ SCHABL, ur. 1880 w Széphely (Węgry), zm. 18.01.1970 w Wadowicach. Obywatel węgierski ściśle związany z Polską. Podczas I wojny światowej jako oficer kawalerii walczył na froncie wschodnim. Po jej zakończeniu w 1918 znalazł się w Lublinie w randze rotmistrza huzarów węgierskich. Zainteresował się emisją  tzw. nadruków lubelskich na znaczkach c. k. austriacko-węgierskiej poczty polowej. Po zgromadzeniu bogatego zbioru tego wydania, przeprowadził dokładne badania. Wyniki ich opublikował na łamach prasy polskiej („Filatelista Polski”) i zagranicznej („Donaupost”, Bratysława) oraz w katalogach Senf i Michel. W 1926 został konsulem węgierskim w Krakowie. Stanowisko to sprawował do 1943, gdyż hitlerowcy nakazali mu wówczas opuścić Generalne Gubernatorstwo za udzielanie pomocy Polakom i polskim instytucjom. M.in. interweniował u regenta Węgier w sprawie  aresztowanych profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1958 powrócił do Polski i osiadł w Wadowicach. W dalszym ciągu zajmował się filatelistyką. Opracował zbiór Przedruki lubelskie 1918 -1919, który zaprezentował na ŚWF „Polska’60” oraz na wystawie „Jagiellonica’64” zorganizowanej w Krakowie z okazji 600-lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ponadto opublikował na łamach prasy filatelistycznej dwa artykuły na temat wydania lubelskiego z 1918-1919 oraz Nadruki na znaczkach „Funduszu Karola” i „Polska Poczta” na znaczkach III austriackiej poczty polowej. Za bohaterską postawę w latach okupacji hitlerowskiej został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Za zasługi w dziedzinie filatelistyki otrzymał Złotą Odznakę Honorową PZF, odznakę „75-lecia zorganizowanego ruchu filatelistycznego w Polsce i szereg innych wyróżnień.