Maciej
| PERZYŃSKI Maciej |
MACIEJ PERZYŃSKI, ur. 2.11.1907 w Warszawie, zm. 30.05.1977 tamże. Adwokat. Filatelistyka była wielką pasją Jego życia. Członek Polskiego Towarzystwa Filatelistów w Warszawie do 1939 oraz po wyzwoleniu w latach 1945-1950. W latach 1948-1950 był sekretarzem reaktywowanego na Zjeździe w Toruniu Związku Stowarzyszeń Filatelistycznych. Po powołaniu Polskiego Związku Filatelistów na I Zjeździe w 1951 został członkiem Głównego Sądu Koleżeńskiego i pozostawał przez kilkanaście lat we władzach naczelnych PZF, pełniąc różne funkcje, jak: wiceprezes Zarządu Głównego PZF (1953-1954), sekretarz trzeciej kadencji, przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej w latach 1957-1959, wiceprzewodniczący Głównego Sądu Koleżeńskiego (1959-1961). Delegat na I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII i IX Walny Zjazd PZF. Przewodniczył obradom I, II, VI i VII Walnego Zjazdu PZF. Na XI Zjeździe Delegatów otrzymał godność Członka Honorowego PZF (1973). Od 1952 był ekspertem znaczków polskich. Należał do AIEP (Międzynarodowe Stowarzyszenie Ekspertów Filatelistycznych). Zainicjował i przeprowadził kilka kursów szkoleniowych dla kandydatów na ekspertów. Był też biegłym sądowym d/s filatelistyki. Ostatnie lata życia poświęcił pracom badawczym i historycznym. Od 1969 kierował pracami Komisji Historyczno-Badawczej PZF, w latach 1971-1977 członek Komisji Historii Poczty FIP. Jako wystawca odnosił sukcesy na wystawach krajowych i zagranicznych, jako juror brał udział w pracach sądów konkursowych wielu międzynarodowych wystaw. W latach 1956-1970 członek Kolegium Redakcyjnego „Filatelisty”, w którym zamieszczał większość swych prac problemowych, badawczych i historycznych. W jego artykułach przejawiała się ogromna rozpiętość tematów, świadcząca o szerokich zainteresowaniach filatelistycznych. Pisał o pierwszym polskim znaczku z 1860 i o pierwszym znaczku PRL. Prowadził badania wydań z okresu I wojny światowej i prowizoriów powojennych, na temat których napisał szereg opracowań, jak: Kowel 1919 (1959), Jeszcze o Poczcie Miejskiej w Warszawie (1960), Wydanie poznańskie z 1919 (1960), Niemiecka poczta łącznikowa w 1919 (1960), Znaczki Łęczycy 1918 (1964), Jeszcze o 1.Legionie w Rosji (1965), Fałszerstwa kasowników I Korpusu (1968). Zajmował się pocztami z okresu II wojny i bezpośrednio po niej. Na ten temat ogłosił opracowania: Tajna poczta polska (1957), Poczty obozów dla internowanych w Szwajcarii (1958), Polska poczta polowa w Egipcie (1957), Poczta osiedli polskich w Italii (1959), Podziemna Poczta Polska (1962), Poczta z krajem (1963), Fałszerstwo znaczka olimpijskiego z Woldenbergu (1972), Getto w Częstochowie (1969), K.Z. Mauthausen (1965), Fałszerstwa A.K (1965) oraz wydawnictwo zwarte: Polska poczta międzyobozowa w Niemczech (1957). Ogłosił drukiem kilka prac z dziedziny badania fałszerstw znaczków, jak: Fałszerstwa znaczków polskich. Problemy teoretyczne. Wskazówki praktyczne. Informacje i ciekawostki (1971). W 1975 opracował Historyczny rys urządzeń pocztowych w Polsce od X do XVIII wieku. Szereg badań prowadził i ogłaszał wspólnie z innymi autorami, jak: Fałszerstwa znaków pocztowych PRL (1975, wspólnie z Jackiem Kapkowskim). Współautor monografii Polskie znaki pocztowe (1960-1973). Kierował zespołem, który opracował publikację Czerwony błędnodruk znaczka 1,50 zł/25 gr. (1975). Za zasługi w dziedzinie filatelistyki wyróżniony Złotą Odznaką Honorową PZF (1955), medalem „75-lecia ruchu filatelistycznego w Polsce”, dwukrotnie medalem „Za zasługi dla rozwoju publikacji filatelistycznych” (1969,1975). Wyróżniony odznaką honorową „Zasłużony dla Okręgu Warszawskiego PZF” (1983). Ponadto odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.